Το έργο αφορά στην αποκατάσταση ενός διατηρητέου μονόσπιτου, σχεδόν «ημιδιώροφου», στην περιοχή του Πηλίου. Οι ανάγκες των ιδιοκτητών οδήγησαν στην πρόταση επανάχρησής του ως εξοχική κατοικία. Οι απαιτήσεις της σύγχρονης ζωής, σε συνδυασμό με την κακή κατάσταση κυρίως των ξύλινων μελών, οδήγησαν σε αποφάσεις για ήπιες προσθήκες και ανακατασκευές.
Η αρχιτεκτονική μελέτη προβλέπει την τοποθέτηση των χώρων διημέρευσης στο ισόγειο και των υπνοδωματίων στον όροφο.
Στην βόρεια πλευρά τοποθετείται η κουζίνα και μικρός χώρος υγιεινής ενώ νότια τοποθετείται το κυρίως καθιστικό με το τζάκι. Στον όροφο διαμορφώνονται δύο δωμάτια. Νότια τοποθετείται το μεγάλο ιδιωτικό υπνοδωμάτιο και βόρεια ένα ανοιχτό καθιστικό με επίπλωση που μπορεί να λειτουργήσει ως ξενώνας.
Στον εξωτερικό υπαίθριο χώρο μελετήθηκαν διαμορφώσεις για χρήσεις που αντικαθιστούν αυτές του εσωτερικού όταν ο καιρός το επιτρέπει. Σχεδιάζονται τρία επίπεδα με υψομετρική διαφορά ˙ ένα επίπεδο κινήσεων στη στάθμη της εισόδου, ένα ψηλότερα με τον ξυλόφουρνο, το πλυσταριό και την στεγασμένη τραπεζαρία και ένα χαμηλότερα με το κτιστό καθιστικό.
